วันเสาร์ที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2550

งานวันที่เจ็ด กับเทพศิริ สุขโสภา

รายงานโดย เจ้าหญิงมิโกมิโกน่า



งานเมื่อวานนี้จัดเป็นวันที่ 7 แล้ว มีผู้ร่วมงานทั้งสิ้น 82,526 คน เฉพาะเมื่อวานนี้มีผู้ชมกว่า 8 พันท่าน เนื่องจากเชิญศิลปินมีชื่อเสียงมาวาดรูปดอนกิโฆเต้ ในงาน 'วาดรูปตามดอนฯ' โดยคุณเทพศิริ สุขโสภา ซึ่งเป็นนักเขียนเรื่องสำหรับเด็ก นักวาดรูป นักผจญภัย นักมวย อาจารย์สอนหนังสือม. เชียงใหม่ ครั้งหนึ่งเขาได้รับเชิญไปญี่ปุ่น ต้องทำหนังสือเดินทาง เขากรอกในช่องอาชีพว่า ไม่มีอาชีพ เขาเลยไม่ให้ไป ต้องสอบสวนอยู่นาน บุคคลผู้นี้สำคัญที่สุดคนหนึ่งในวงการหนังสือ เป็นผู้อุทิศตนเพื่องานศิิลปะ

งาน 'วาดรูปตามดอนฯ' วันนี้ รูปที่วาดจะนำมาประมูลหารายได้แก่หอสมุดแห่งชาติ โดยไม่หักค่าใช้จ่าย (เพราะถ้าหักแล้ว รายได้ที่มอบให้หอสมุดแห่งชาติจะเป็นลบ ซึ่งรายได้ที่เป็นลบเขาไม่เรียกกันว่ารายได้) งานนี้มีคุณคมสัน นันทจิต เป็นผู้ดำเนินรายการ

คุณเทพศิริคุยสนุกมากๆ งานวันนี้จึงมีรสชาติอย่างยิ่ง ฟังการเล่าและการแสดงท่าทีก็เพลินไม่รู้จบ ก่อนจะเริ่มวาดรูป คุณเทพศิริคุยอยู่นานและบอกว่ากำลังวาดรูปโดยใช้ 'สีน้ำลาย' อยู่เนี่ย ตอนหนึ่งเขาบอกว่าอ่านดอนกิโฆเต้แล้วภาษาสวยมาก ถ้าเป็นรูปเขียนถือว่าเป็นรูปที่มีสีสันทุกอย่าง

ถึงตอนวาดรูป คุณเทพศิริวาดทั้งหมด 4 รูป ด้วยลีลาแพรวพราว งานนี้มีเสน่ห์และใครๆ ก็ต้องค่อยขยับเก้าอี้เข้าใกล้เวทีมากขึ้น ก็อยากเห็นลีลาการวาดชัดๆ นี่นะ มองแววตาผู้เข้าชมแล้วจะเห็นประกายชนิดหนึ่ง ที่เป็นความทึ่งบวกความอัศจรรย์ งานวันนี้จึงมีความสุขมาก หลังวาดภาพแรก คุณเทพศิริอยากลงมาวาดรูปข้างล่าง ให้ใกล้ชิดผู้เข้าร่วมงานยิ่งขึ้น จึงย้ายอุปกรณ์ลงจากเวที

ข้าพเจ้าทึ่งความสามารถของคุณเทพศิริยิ่งนัก ดูเขาวาดรูปแล้วสนุก อยากจะบรรยายเป็นถ้อยคำได้ว่าสนุกอย่างไร แต่ข้าพเจ้าอับจนถ้อยคำจะสรรหามาเล่า เพราะตัวอักษรสองมิติไม่อาจถ่ายทอดรสชาติทั้งภาพ เสียง และการแสดงออกของคุณเทพศิริได้ มือไม้ที่ตวัดพู่กันหรือดินสอสีไปมา เสียงประกอบ (นึกถึงบรูซ ลีตอนฉากต่อสู้ ที่มีเสียงประจำตัว คุณเทพศิริมีน้ำเสียงประจำตัวตอนวาดรูปเช่นกัน) ขอแนะนำว่าถ้าเป็นไปได้ ลองหาโอกาสไปดูคุณเทพศิริวาดรูป จะประทับใจเป็นอันมาก

ตอนหนึ่งที่ข้าพเจ้าอยู่ใกล้ๆ ได้บอกคุณเทพศิริเบาๆ ว่าวาดรูปเก่งจังค่ะ เขาหันมองข้าพเจ้าแล้วบอกว่า "ใช่ไหมล่ะ" แล้วประกาศต่อด้วยเสียงอันดังว่า "อิจฉาละสิ" แล้วหัวเราะลั่น

ข้าพเจ้าเพิ่งได้รู้ว่าวลีหลังนี้ นำมาใช้อย่างน่ารักก็ได้เหมือนกัน

ชักจะเล่าบรรยากาศงานไม่เป็นไปตามลำดับ เหมือนเวลาซานโช่เล่านิทานเสียแล้ว ในงานนี้ คุณเทพศิรินำภาพซ้อมมือในกระดาษเล็กๆ มาปึกหนึ่ง ผู้ร่วมงานคนใดอยากได้ ให้เอาหนังสือดอนกิโฆเต้หนึ่งเล่มมาแลกเอาไปได้

หลายต่อหลายคนจึงได้รูปสวยกลับบ้านด้วยความสุขใจ

(งานวันอื่นที่ยังไม่ได้เล่า จะกลับมาเล่าเพิ่มเติมในวันหน้า โปรดติดตาม)

ไม่มีความคิดเห็น: