วันศุกร์ที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2550

ภาพบรรยากาศงานนิทรรศการ

รายงานโดย เจ้าหญิงมิโกมิโกน่า


ข้าพเจ้าขอนำภาพบรรยากาศงานนิทรรศการมาฝากท่านผู้อ่านที่รักทุกท่าน จำนวนผู้ชมงานทั้งหมดจนวานนี้ มีผู้ร่วมงานแล้วสองหมื่นแปดพันกว่าคน (จำตัวเลขแน่นอนไม่ได้) เฉพาะเมื่อวานมีผู้เข้าฟังสามพันกว่าท่าน ผู้จัดทำขอขอบคุณด้วยความยินดียิ่ง


ขณะเลือกรูปมาฝาก ข้าพเจ้าฟังเพลง Clair de Lune ไปด้วย เพลงไพเราะขาดใจนี้ทำให้จิตใจดีงาม เหมาะกับการเลือกภาพงดงามเหล่านี้ ขอเชิญชม




ภาพทางเข้างาน ข้าพเจ้าเล่าไปแล้วว่าเข้าไปจะเจอพัดลมต้อนรับเป็นอันดับแรก


ภาพห้องโถงทางเข้า ภาพวาดบนผ้าวาดโดยฝ่ายศิลป์ของสำนักพิมพ์ผีเสื้อ กดที่ภาพได้เพื่อดูรูปใหญ่



พระเอกของงาน



บรรยากาศทั่วไป


ตัวอย่างของแสดงในงานนิทรรศการ เป็นสแตมป์ดอนกิโฆเต้


หนังสือดอนกิโฆเต้ในภาษาต่างๆ


หนังสือดอนกิโฆเต้ฉบับภาษาฝรั่งเศส ปี 1863 ที่มีภาพประกอบโดย กุสตาฟ ดอเร่ เป็นครั้งแรก


ตัวอย่างหนังสือฉบับพิมพ์จำหน่ายสาธารณะครั้งแรกจำนวน 2,000 เล่ม ที่ถูกทำลาย เพราะคุณภาพการพิมพ์ไม่ได้มาตรฐาน (พูดจาภาษาซานโช่คือพิมพ์ห่วย) เชิญทัศนาได้ด้วยตนเอง


ตู้งานนิทรรศการนี้ แสดงรูปปั้นหุ่นดอนกิโฆเต้โดยฝ่ายศิลป์ของสำนักพิมพ์ และเหรียญกษาปณ์ที่ระลึกต่างๆ


"ขุนนางผู้นี้จ่อมจมอยู่แต่นิยายอัศวิน เขาอ่านตั้งแต่ย่ำค่ำจวบจนย่ำรุ่ง จากฟ้าสว่างจนฟ้ามืด เมื่อนอนน้อยแต่อ่านมาก สมองก็พลันเหือดแห้งถึงแก่เสียจริต" (หน้า 44)


รูปปั้นโดยผีเสื้อ พร้อมเหรียญกษาปณ์ต่างๆ ที่ผู้แปลนำมาฝากจากสเปน เรียกว่าแลกเงินไปจนหมดเนื้อหมดตัว ได้มาให้ชมอย่างที่เห็น

อดใจนำภาพจากละครเพลงสู่ฝันอันยิ่งใหญ่มาให้ดูไม่ได้ นี่คือภาพดอนกิโฆเต้ (คุณศรัณยู) และซานโช่

ขอปิดท้ายด้วยวาทะของดอนกิโฆเต้และซานโช่ ปันซ่า เมื่อจบการเดินทางในภาคแรก เขาว่าไว้เช่นนี้

เมื่อเป็นอัศวินพเนจรแล้ว ข้ากลายเป็นคนกล้า อ่อนโยน ใจกว้าง
กิริยาดี เอื้อเฟื้อ สุภาพ องอาจ นุ่มนวล รู้จักอดกลั้น และทนยากลำบากได้

-- ดอนกิโฆเต้

ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้น่าพอใจยิ่งกว่าการที่ชายซื่อสัตย์คนหนึ่งได้เป็นอัศวินสำรองของอัศวินพเนจรผู้ออกเดินทางผจญภัย
จริงอยู่ ผลของการผจญภัยส่วนมากไม่เป็นดังประสงค์ ... บางคราต้องเจ็บตัว
แต่ก็เป็นสิ่งงดงามอยู่หนา ทั้งการแสวงหา การผจญภัย ลัดเขาเข้าป่า ปีนผาขมปราสาท
ค้างคืนในเรือนแรมตามแต่ใจปรารถนา ไม่ต้องจ่ายเงิน

-- ซานโช่

ไม่มีความคิดเห็น: